2.K (ความรู้) จริงๆ แล้วอยู่ที่ Operation ในพื้นที่เป็นหลัก หมวด 6.1 คือความรู้อยู่ในกระบวนการปฏิบัติงาน ต้องเข้าใจและหาให้ถูกจุด

3.KM จะต้องไปเกี่ยวโยงกับกระบวนการทำงาน 6.1 และระบบเครื่องมือการปรับปรุงคุณภาพองค์กรนั้นคือหมวด 6.2 ของ SEPA

4.ต้องคำนึงถึงการจัดการความรู้ที่เชื่อมโยงกับลูกค้า หมวด 3.1 และความพึงพอใจ ความผูกพันของลูกค้า คู่ค้า คู่สัญญาตาม 3.2 ของ SEPA

5.การจัดการความรู้ต้องเชื่อมโยงกับแผนยุทธศาสตร์ขององค์กร ตามหมวด 2.1 และ 2.2 ของ SEPA

จะเห็นได้ว่าการจัดการความรู้ของรัฐวิสาหกิจมีความเฉพาะเจาะจงตามกรอบพัฒนาระบบคุณภาพรัฐวิสาหกิจ จะเอาวิธีการของราชการ หรือของเอกชน หรือทฤษฏีมาใช้ตรงๆ ไม่ได้เพราะมันคนละบริบทกัน

การจัดการความรู้ที่ดีในระดับองค์กร จะต้องเชื่อมโยงส่วนต่างๆ เข้าหากันทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นผู้นำ แผนยุทธศาสตร์ ลูกค้า สารสนเทศ ไอที เครื่องมือ KM โครงสร้างงานบุคคล. (HRM) กระบวนการปฏิบัติงานปกติ กระบวนการปรับปรุงระบบงาน ทั้งหมดนี้จะต้องกลมกลืนกัน คล้ายกับวงออเครสต้า ที่บรรเลงอย่างไพเราะ กลมกลืนทุกๆ เครื่องดนตรี

ดังนั้นการดำเนินการจัดการความรู้จะต้อง สนับสนุนมุมมองในเชิงระบบ (Systemic Thinking) เพื่อให้เป้าประสงค์ของรัฐวิสาหกิจสอดคล้องไปในแนวทางเดียวกันทั้งองค์ เชื่อมโยง บูรณาการ จึงจะสำเร็จและไปถึงเป้าหมาย